DECEMBER 15 REFLECTION
Some people are such worriers that they feel sorry about the fact that they have nothing to worry about. Newcomers in the Gamblers Anonymous Program sometimes feel, for example, This is much too good to last. Most of us, however, have plenty of real things to worry about—old standbys like debts, health, death, and taxes, to name just a few. But GA tells us that the antidote to worry and fear is confidence— confidence not in ourselves, but in our Higher Power.
Will I continue to believe that God can and will avert the calamity that I spend my days and nights dreading? Will I believe that, if calamity does strike, God will enable me to see it through?
Today I PrayMay I realize that the worry habit—worry that grows out of broader, often unlabeled fears—will take more than time to conquer. Like many others, I have lived with worry so long that it has become my constant, floor-pacing companion. May my Higher Power teach me that making a chum out of worry is a waste of my energy and fritters away my constructive hours.
Today I Will Remember
Kick the worry habit.
Tagalog Version
Ika-15 ng Disyembre
Pagninilay para sa Araw na ito
Ang ilang mga tao ay labis mag-alala na naaawa sila sa katotohanang wala silang dapat ipag-alala. Ang mga baguhan sa Gamblers Anonymous Program ay minsan nararamdaman, halimbawa, “Napakahusay namann nito para tumagal”. Karamihan sa atin, gayunpaman, ay may maraming totoong bagay na dapat ipag-alala—mga isinantabing bagay tulad ng mga utang, kalusugan, kamatayan, at mga buwis, ang ilan lamang dito. Ngunit sinasabi sa atin ng GA na ang gamot sa pag-aalala at takot ay kumpiyansa—kumpiyansa hindi sa ating sarili, kundi sa ating Higher Power.
Patuloy ba akong maniniwala na kaya at ilalayo ng Diyos ang kapahamakan na kinakatakutan ko araw at gabi? Maniniwala ba ako na, kung dumating ang kalamidad, bibigyan ako ng Diyos na malampasan ito?
Ngayon Ipinagdarasal Ko...
Nawa'y matanto ko na ang ugali ng pag-aalala—ang pag-aalala na lumalago mula sa mas malawak, madalas na walang label na mga takot—ay higit pa sa oras ang kailangan upang mapagtagumpayan. Tulad ng marami pang iba, nabuhay ako nang may pag-aalala nang napakatagal na ito ay naging palagi kong kasama. Nawa'y ituro sa akin ng aking Higher Power na ang pakikipagkaibigan sa pag-aalala ay isang pag-aaksaya ng aking lakas at pinipigilan ang aking mga mahalagang na oras.
Ngayon tatandaan ko...
Iwaksi ang ugali ng pag-aalala.